A w mojej duszy spokój...

Wreszcie czuję się wolna. Doszło do mnie, ze cały czas bałam się czegoś co już dawno nie istnieje. Dopiero kiedy stanęłam oko w oko z tym czego się boję, dotarło do mnie, że tego strachu nie ma. Że jestem wolna. I mogę już oddychać pełną piersią, łapczywie chwytać powietrze i starać się nim nie zachłysnąć.

"I dziękujemy za bezpieczny dom

spokojny, cichy jak u schyłku lata noc

za prawożądne pojednanie stron

niewierne suki demagogii nakarmione śpią"

Nareszcie :)

I jest tak jak chciałam by było, jest jak chciałam by się stało. Nareszcie szczęśliwa :) Nareszcie kocham, śmieję się, tańczę i zaczynam dzień z uśmiechem na ustach. Tak mi tego brakowało. Na nowo mam siły do życia, do działania i do bycia. I dziękuję Ci za to kochanie :* Dziękuję :) Kocham Cię Łukasz :*